Voorgaande expo's

De allereerste wereldtentoonstelling vond plaats in Londen in 1851. De wereldtentoonstelling staat gekend als "The Exhibition of the Works of Industry of All Nations". De Expo vond plaats terwijl de Industriële Revolutie in volle gang was.

Er waren 25 deelnemende landen aanwezig op Expo 1851. Prince Albert en Sir Henry Cole worden de mastermind achter de volledige organisatie genoemd. Prince Albert, prins-gemaal, was getrouwd met Queen Victoria.

De eerste wereldtentoonstelling was te bezoeken in Crystal Palace, gelegen in Hyde Park. België was daar ook aanwezig en kreeg voor de expo een eigen sectie.

In de Belgische sectie stonden verschillende standbeelden. Een van die standbeelden was van Godfrey de Bouillon gemaakt door Eugène Simonis. Dat standbeeld is tegenwoordig terug te vinden op het Place Royale in Brussel. Ook het standbeeld 'Le Lion Amoreux' van G. Geefs was terug te vinden in de Belgische sectie.

België stelde op Expo 1851 zijn kennis in de textielsector tentoon. Zo waren er verschillende koninklijke fabrieken die tapijten, doeken en stoffen produceerden, gerepresenteerd op de expo. De textielindustrie in België boomde op dat moment. België stond niet enkel gekend voor de prachtige ontwerpen, maar ook voor de innovatieve technieken en materialen die er in het land gebruikt werden.

Daarnaast kon er in de Belgische sectie in Crystal Palace ook bijgeleerd worden over de vervaardiging van kant. België heeft een eeuwenoude reputatie wat betreft de productie van dat soort stoffen.

Expo 1905 Liege vond plaats op hetzelfde moment als de 75ste verjaardag van de onafhankelijkheid van België.

De expo legde een focus op de prestaties van Belgische wetenschappers, dokters en ingenieurs. De exposite was gelegen in het Vennes gebied van Luik. Daar werden voor de expo nieuwe bruggen en straten aangelegd. Een voorbeeld daarvan is de Fragnée brug, die tegenwoordig nog steeds een overgang biedt over de Maas.

Palais des beaux-arts werd ook voor de expo gebouwd in het Parc de la Boverie. Dat gebouw doet nog steeds dienst als museum in de stad Luik.

Voor de expo werden er ook een heel aantal huizen gebouwd in 'Waalse stijl'. Ook de kathedraal Notre-Dame-et-Saint-Lambert de Liège werd nagebouwd op het expoterrein, naast 80 paviljoenen. Voor die tijd was het een van de grootste wereldtentoonstellingen die reeds georganiseerd was. Enkel in Frankrijk en de Verenigde Staten pakten de organisatie al eerder zo groots aan.

Opvallend aan deze expo: er werd veel moeite gedaan om internationale bezoekers aan te trekken. Er was veel aandacht vanuit Frankrijk voor de expo, maar Expo 1905 mocht ook een heel aantal buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders verwelkomen, zij zakten zelfs af naar Luik vanuit Rusland, Perzië en Japan.

Expo 1913 Ghent vond plaats in Sint-Pieters-Aalst in Gent. Daar bevindt zich tegenwoordig onder andere het Citadelpark en het Miljoenenkwartier.

In 1899 organiseerde Gent reeds een provinciale tentoonstelling. Die tentoonstelling was zo'n groot succes, dat de stad Gent besliste zich kandidaat te stellen voor de wereldtentoonstelling in 1913.

De exposite omvatte een grotere oppervlakte dan eender welke andere wereldtentoonstelling die reeds plaatsvond in België. Het deelnemersaantal telde de grootste Europese naties, de Verenigde Staten, Canada, Argentinië en Perzië die allemaal deelnamen met hun eigen paviljoenen. Andere landen werden ondergebracht in de International Hall. Wat betreft deelnemersaantal was de expo ook een immens succes.

Expo 1913 Ghent creëerde een kans voor de stad Gent om het stadscentrum en vooral de Graslei te renoveren. Het station van Gent-Sint-Pieters werd eveneens voor de expo gebouwd.

De sectie van het 'Oude Vlaanderen' was een van de meest bezochte secties van de hele expo. In die sectie werd het verschil tussen het verleden en het heden heel duidelijk weergegeven.

Expo 1913 Ghent was de laatste grote expo in Europa voor de uitbraak van de Eerste Wereldoorlog. Helaas werden heel wat bouwwerken die voor de expo gebouwd waren, verwoest tijdens de oorlog.

De allereerste wereldtentoonstelling onder toezicht van het Bureau International des Expositions (BIE) werd georganiseerd in Brussel tussen 27 april en 3 november 1935. De expo stond in thema van "Transport" en vierde het 100-jarig bestaan van de eerste spoorlijn op het Europese vasteland, namelijk die tussen Brussel en Mechelen.

Er werd afgesproken dat zowel Antwerpen als Luik eeuwfeestmanifestaties mochten organiseren, terwijl Brussel effectief als gastheer zou optreden. In een context van economische crisis zorgde het project voor optimisme en werkgelegenheid.

Het Jubileumstadion (nu bekend als het Koning Boudewijnstadion), dat op 23 augustus 1930 werd geopend, was het eerste bouwwerk dat werd gebouwd in de nieuwe wijk, bekend als het Heizelplateau.

De tentoonstellingspaleizen en vooral de Halle Centrale waren de meest herkenbare symbolen van de Expo en toonden de nieuwste technieken op het gebied van ontwerp en constructie. De Halle Centrale was gewijd aan Transport, het thema van de Expo, met op de gevel vier standbeelden die een eerbetoon waren aan de zeilvaart, het paardentransport, de stoomkracht en de luchtvaart.

In economisch moeilijke tijden was de ontwikkeling van het Heizelplateau en zijn infrastructuur een gedurfd project dat werkgelegenheid creëerde en een belangrijk nieuw tentoonstellingscomplex opleverde. Expo 1935 speelde een belangrijke rol in de stadsuitbreiding van Brussel en maakte de weg vrij voor de ontwikkeling van Laken en wat later de locatie van de wereldtentoonstelling van 1958 zou worden.

"België wilde een bezorgde wereld een plek bieden om zich te oriënteren."

Het expoterrein bevond zich in Queens, waar voorheen de vuilnisbelt te vinden was. Dankzij de expo kon het land bruikbaar gemaakt worden voor andere doeleinden. In een maatschappelijke context van economische crisis, werd Expo 1939 in New York georganiseerd, na het succes van Expo 1933 Chicago, in de hoop de slechte herinneringen aan de economische crisis uit te wissen.

De expo was lovend over een wereld van kapitalisme, consumentisme en democratie, maar het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog drukte toch een stempel op de wereldtentoonstelling. Het conflict kreeg een prominente plaats op de expo. Het publiek werd geïnformeerd over het ontwikkelingen in Europa. Het publiek zag Expo 1939 New York als een groot succes, meer dan 45 miljoen mensen zakten af naar de expo. Dat was echter niet genoeg om de kosten te kunnen terugverdienen.

De expo vond plaats op de 150ste verjaardag van de overheid van George Washington en de nieuwe grondwet, maar de focus lag vooral op de toekomst met het thema 'The World of Tomorrow'. De positieve impact van technologieën werden het middelpunt van de expo.

Op 16 november 1936 nodigde president Roosevelt landen uit de hele wereld uit om deel te nemen aan het evenement; 58 landen reageerden bevestigend, waaronder België. Het Belgische paviljoen op Expo 1939 staat gekend als Bells for Peace of het Belgian Friendship Pavilion. Het gebouw werd ontworpen door architect Henry Van de Velde. Het paviljoen is herbestemd door de Virginia Union University in Richmond, Virginia. Het gebouw wordt nog steeds gebruikt door de school voor basketbalwedstrijden.

Belgisch paviljoen stond in het teken van het eren van het verleden en het verzekeren van de toekomst.

Opmerkelijk aan deze expo: de bedrijfspaviljoenen werden prominenter geplaatst dan de nationale paviljoenen. De organisatoren geloofden namelijk dat kapitalisme bevorderender was dan nationalisme.

Expo 1949 Port-au-Prince kreeg het thema 'The Festival of Peace'. De expo bood de Haïtiaanse regering, onder leiding van Dumarsais Estimé, de gelegenheid om internationale aandacht te trekken voor Haïti en de toeristische sector te ontwikkelen.

De expo vierde de 200ste verjaardag van de stichting van Port-au-Prince. Het was een kans om de stad te moderniseren en het gebied rond de Baai van Gonave te herontwikkelen. Daarom voerde de regering van Haïti grote communicatiecampagnes in de Verenigde Staten en in Latijns-Amerika, in de hoop veel interesse voor de wereldtentoonstelling op te wekken.

De expo mocht uiteindelijk 250.000 bezoekers verwelkomen. Er werden heel wat nieuwe hotels gebouwd om toeristen te kunnen herbergen. Daarnaast werd er in de stad ook een 'grote schoonmaak' gehouden en werd het sanitair beter uitgebouwd.

De verschillende paviljoenen van het postkantoor, het toeristenbureau, de lichtgevende fontein en het groene theater werden omgebouwd tot officiële regeringsgebouwen, omringd door palmbomen en moderne gebouwen, waaronder het centrale park en de botanische tuin. Het Belgische paviljoen was zo een van die paviljoenen.

De expo in Seattle werd georganiseerd onder het mom van 'Man in the space Age'. Expo 1962 Seattle was bedoeld om de bijdragen aan de wetenschap te benadrukken, alsook om een accent te leggen op de 'American Way of Life'. De Verenigde Staten wilde zo de schok van het succesvolle ruimtevaartprogramma van de Sovjets verzachten.

Er waren vijf hoofdgebieden: the World of Science; the World of the 21st Century; the World of Commerce and Industry; en the World of Entertainment. Toch was ruimtevaart de kern van de Century 21 Expo. Het terrein werd dan ook gedomineerd door een symbool van de ruimtevaart: de Space Needle van John Graham.

De architectonische innovatie bleef niet beperkt tot de Needle. Paul Thiry ontwierp het futuristische Coliseum. Dat bouwwerk staat nu bekend als de Key Arena. Dat werd gebouwd voor het Washington State Pavilion. Minoru Yamasaki combineerde daarentegen Japanse en gotische esthetiek voor het U.S. Science Pavilion, het huidige Pacific Science Centre. De nationale paviljoens kregen gezelschap van talrijke Amerikaanse bedrijfspaviljoens,

Veel indrukwekkende displays toonden hoe de experts dachten dat de mens in de 21e eeuw zou leven, werken, spelen en reizen. Kunst was ook zeer aanwezig op de beurs met 72 meesterwerken van kunstenaars als Titiaan, El Greco, Caravaggio, Rembrandt, Rubens, Toulouse-Lautrec, Monet, Klee, Braque en Picasso.

Tussen de 44 deelnemende landen, blonk België uit op Century 21: Walter Cleyman introduceerde de Belgische wafels op 21 april 1962 in Amerika en het was een grandioos succes. Tot op de dag van vandaag worden de Belgische wafels gezien als dé verrassingshit van de expo. Over een periode van 6 maanden verkocht Cleyman een half miljoen wafels.

Expo 1970 Osaka was de eerste wereldtentoonstelling in Japan en Azië. Het thema van de expo was 'Progress and Harmony for Mankind'. Een record werd verbroken met 77 deelnemende landen en meer dan 64 miljoen bezoekers. Die cijfers werden pas overschreden bij Expo 2010 Shanghai.

De expo vond plaats in de context van de Koude Oorleg en de nasleep van de Tweede Wereldoorlog. Japan kende in die tijd een grote economische ontwikkeling. Het doel van de expo was vrede bevorderen en een gemeenschappelijke basis creëren door de wereldwijde vooruitgang van de technologische beschaving. Tegelijkertijd wilde Japan aan de hand van de expo ook hedendaagse problemen aanpakken, zoals de achteruitgang van het milieu en armoede.

Het Belgische paviljoen was een van de 'East Zone pavilions'. Het thema in ons paviljoen was 'You and Us'. Het paviljoen schetste een beeld van een eenvoudig en menselijk België dat streefde naar een betere menselijke conditie in broederschap en vrede.

Het paviljoen was een harmonieuze mix van traditionele Belgische en Japanse architecturale kenmerken. In de tuin van het paviljoen werd het nationale grondgebied voorgesteld. Verder was het paviljoen onderverdeeld in de afdelingen 'Present' (waar Belgen aan het werk te zien waren), 'Past' (met een opeenvolging van schilderijen, wandtapijten, juwelen en andere oude specialiteiten) en 'Future' (met een focus op technologische evolutie).

De Belgische visie werd onderstreept in het paviljoen: humanisme zal de mechanisering onder controle houden. In het paviljoen kon gastronomie natuurlijk niet ontbreken.

Expo 2000 Hannover, de eerste wereldtentoonstelling van Duitsland, vond plaats in Hannover tussen 1 juni en 31 oktober 2000 en trok 18 miljoen bezoekers. De expo werd georganiseerd onder het thema 'Humankind - Nature - Technology' en belichaamde de doelstellingen en beginselen van het actieplan Agenda 21 zoals dat in 1992 door de Wereldmilieutop in Rio de Janeiro werd vastgesteld.

Duitsland - dat nog maar net was herenigd - riep landen uit de hele wereld op om hun visie op een toekomstige samenleving te presenteren en bestuursmodellen en beleidsmaatregelen voor te stellen die gericht zijn op een beter evenwicht tussen mens, natuur en technologie.

Voor zowel de organisator als de deelnemers was het essentieel dat de ontwikkeling van de locatie voldeed aan strikte richtlijnen voor duurzame ontwikkeling, die waren vastgelegd in de Hannover Principals.

Het Belgische paviljoen stond bekend als het Peppermint Pavillon. Vandaag wordt het gebouw in Expo Park Hannover gebruikt als evenementenlocatie en als hoofdkwartier van de platenmaatschappij Peppermint Jam en de geluidsstudio Peppermint Park. De eigenaar is de muziekproducer Mousse T.

Het paviljoen, ontworpen door Groep Planning CV, bevatte verschillende presentatieruimtes waarin de verschillende Belgische regio's zich presenteerden. Het restaurant bestaat vandaag de dag nog steeds.

In navolging van de succesvolle wereldtentoonstelling van Sevilla in 1992 is de Spaanse stad Zaragoza begonnen aan een project om een Specialised Expo te organiseren als een manier om investeringen te stimuleren en ontwikkeling te bevorderen, met name langs de oevers van de rivier de Ebro.

Met het oog op de dringende kwestie van het beheer van watervoorraden en de eigen ervaring van de stad aan de samenvloeiing van twee grote riviersystemen, werd het thema "Water & Sustainable Development" gekozen als thema van Expo 2008, die samenviel met de tweehonderdste verjaardag van het Eerste Beleg van Zaragoza.

Het Belgisch paviljoen volgde het concept van installatie en parcours. Het was gebaseerd op de natuurlijke cyclus van water in België en dit zo specifieke landschap tussen hemel en aarde, waar horizonten vermengen.

Expo 2012 Yeosu was gewijd aan het thema "The Living Ocean and Coast: Diversity of Resources and Sustainable Activities". Het behandelde de rol van de oceaan en de kust als bron van leven en regulator van het ecosysteem.

Samen vormen oceanen en kusten een netwerk dat het mondiale milieu beheerst en waarvan de unieke invloed op de gezondheid van de planeet getuigt van het gemeenschappelijke lot van alle mensen en naties over de hele wereld. Maar vandaag de dag zijn deze twee belangrijke ecosysteemspelers steeds meer in gevaar: voortdurende kustontwikkelingen, overexploitatie van mariene hulpbronnen en vervuiling hebben enorme druk uitgeoefend op het fragiele evenwicht dat hun welzijn bepaalt.

In het Belgisch paviljoen werd de bezoeker meegenomen naar een klein carnaval, een jaarlijkse kermis aan de Belgische kust. Wandelend langs carrousels werd men ondergedompeld in een rijke culturele geschiedenis, maar natuurlijk was er ook een prominente plek voor diamanten en chocolade.

Het toonde een fantastisch panorama van de Belgische kust: duinen en wuivend gras, prachtige zandstranden en de onstuimige Noordzee is zichtbaar.

Het paviljoen was onderverdeeld in drie delen: een eerste deel waar de relatie tussen België en de oceaan geschetst werd; de souvenirshop; en een gastronomisch restaurant.

In 2015 zakte de wereldtentoonstelling af naar Milaan, Italië onder het mom 'Feeding the Planet, Energy for Life'. De Expo behandelde een van de grootste uitdagingen van het moderne tijdperk en stelde vragen over voedselproductie, gezonde voeding, bevolkingsgroei, het vermijden van afval en het efficiënte gebruik van natuurlijke hulpbronnen.

Het hoofdthema werd uiteindelijk onderverdeeld in zeven sub-thema's: science for food safety, security and quality; innovation in the agro-food supply chain; technology for agriculture and biodiversity; dietary education; solidarity and cooperation on food; food for better lifestyles; en food in the world’s cultures and ethnic groups

Door het ontwerp en de inhoud van hun paviljoen hebben 139 internationale deelnemers op verschillende manieren aandacht besteed aan het thema duurzame voeding van de Expo. België was daar een van. Het Belgische paviljoen is bekroond voor design, duurzaam bouwen en alternatieve voedselproductiemethoden. Het paviljoen, ontworpen door architect Patrick Genard uit Namen, is gebaseerd op een innovatief stedenbouwkundig concept dat biodiversiteit bevordert, in het centrum van de stad.

Het Belgisch paviljoen kreeg een speciale Onderscheiding in de Categorie "Design and Materials of the building", in het bijzonder voor de hernieuwbare energiesystemen zoals fotovoltaïsche zonnepanelen, windturbine, warmtepompen en rioolwaterzuivering. Het werd ook bekroond voor "Other Special Initiatives" met de alternatieve voedselproductiemethoden van de stad van de toekomst: Hydrocultuur, Acquaponics en insecten.

De eco-duurzame kenmerken zijn gericht op drie belangrijke aspecten van de werking van het gebouw: ten eerste het beperkte energieverbruik, ten tweede het waterbeheer en ten slotte het gebruik van natuurlijke, recycleerbare materialen. Een kans om de knowhow van België op het gebied van kwaliteitsbouw, design en technologische innovatie te vergroten.

Het concept in het paviljoen benadrukt de ecologische duurzaamheid, technologische innovatie en nationale identiteit van België. Het doel is om het thema van Expo 2015 Milan op elk niveau tot uiting te laten komen: van de architectuur tot de details van de scenografie en het voedselaanbod, om een geïntegreerd en coherent antwoord te geven op de belangrijke thema's die worden onderzocht.

Als eerste wereldtentoonstelling in de regio Midden-Oosten, Afrika en Zuid-Azië (MEASA) verwelkomde Expo 2020 Dubai bezoekers uit alle hoeken van de wereld om mee te werken aan een nieuwe wereld. Expo 2020 Dubai bood bezoekers een visueel opvallende, emotioneel inspirerende 182 dagen, toen meer dan 200 deelnemers - waaronder naties, multilaterale organisaties, bedrijven en onderwijsinstellingen - de grootste en meest diverse wereldtentoonstelling ooit creëerden.

De tentoonstelling was geopend van 1 oktober 2021 tot 31 maart 2022. Omwille van de COVID-19 pandemie vond de tentoonstelling later plaats dan gepland. Normaal zou de tentoonstelling zich van 20 oktober 2020 tot 10 april 2021 afspelen.

Op 27 november 2013 werd Dubai verkozen als gaststad door het Bureau International des Expositions. Het thema van de wereldtentoonstelling was "Connecting Minds, Creating the Future". Dubai mocht over een periode van zes maanden zo'n 24 miljoen bezoekers verwelkomen. 192 landen en 10 internationale organisaties waren vertegenwoordigd op Expo 2020 Dubai.

België was één van die 192 landen. Expo 2020 Dubai was opgedeeld in drie subthema's: sustainability, opportunity en mobility. Het Belgisch paviljoen werd gebouwd in het Mobility district. Het paviljoen werd ontworpen door Assar Architects & Vincent Callebout Architectures en werd gebouwd door BESIX Group.

Het Belgisch paviljoen stond in thema van Smart and Green Belgium 2050.

De scenografie was onderverdeeld in 4 hoogtepunten: ten eerste dreef de futuristische roltrap bezoekers naar de odyssee van 2050. Ten tweede was er het "Future Mobilty Lab", opnieuw begeleid door de Belgische striphelden, waar de drie gewesten (Brussel, Vlaanderen en Wallonië) de middelen toonden die ze implementeren om te evolueren naar een zachte en koolstofarme mobiliteit op nationaal niveau. Ten derde was er de "Main Show" een meeslepende videoprojectie-ervaring die een duurzame en veerkrachtige skyline van België voor 2050 laat zien. En tot slot nodigde de "Belgium Mobility Hub" iedereen, jong en oud, uit om via een ongekende dynamische capture zichzelf te projecteren in de Belgische steden en ecologische architecturen van morgen.

Aan het einde van de tentoonstelling konden bezoekers de Belgische specialiteiten proeven in het gastronomische restaurant 'BeHappy'.

Symbolisch staat dit slanke bruggebouw voor de dynamiek en de meervoudige eigenheid van het federale België en zijn Gewesten. België is sterker als het verenigd is! Het is een dynamische monoliet gewijd aan hernieuwbare energie, overdekt met een grote fotovoltaïsche en thermische zonnehemel, die elektriciteit en sanitair warm water produceert voor het eigen verbruik van het paviljoen.

"The Green Arch" drukt perfect het concept "Belgitude" uit, die typisch Belgische aanleg om in het hart van Europa de zeer creatieve Latijns-romantische geest te verenigen met de pragmatische vindingrijkheid van Germanen en Angelsaksen.

De Floriade Expo 2022 organisatie gaf de volgende boodschap mee over de Belgische tuin:

The Belgian garden is full of edible flowers and plants. The Belgium pavilion is small, but big in design, with geometric, playful and contemporary design and extremely sustainable. All the materials are fully reusable or biodegradable. “Without human intervention, the pavilion could decompose naturally. For example cross-laminated timber was used that is fully recyclable, the walls and tiles of the courtyard were made of compressed, non-baked stones from earth combined with bioplastic based on algae starch.”

Voor België was Floriade 2022 Almere dus een enorm succes. Het ziet er echter helaas naar uit dat het de allerlaatste Floriade ooit zal zijn. De organisatie verwachtte zo'n 2 miljoen bezoekers, maar mocht uiteindelijk maar zo'n 600.000 bezoekers verwelkomen...